hey koca dünya

Kafeslenip tüyleri yolunan apartman çocuklarının tımtıraklı hezeyanlarının sancısıyla ve köşe yazarı egosuyla karşılıklı ekrana boşalan yurdum bloggerının ikircikli tutunamamalarına özdeş saçmalamazisyonlarla ifade etmeye çalışılan acılarla süre geldik bu zamana kadar, fakat işte cümlelerin ve duyguların altında eziliyor ilişkilerimiz, yaşanmışlıklar boynumuza kadar bata çıka karşısına geçmeye çalıştığımız boklu derenin tortus(l)u zahit. Ve sonunda sen işte bu yazıyı okuyan kaç kişiden birisin ki zaten... işte sen, ben hepimiz domuz gibi sapına kadar yalnızız nihilist liseli genç gibi, çaktın köfteyi? . Ve olgunluk,hakkaniyet ve düzene karşı memuriyet hepsi ağzımıza sıçmaya el ele kol kol oynaya oynaya gelin çocuklar...Sanal mecradan gelen yardımın real dünyada karşılığı da muamma olduğundan aslında girişilen kendini ifade etme hare(a)katlarının da samimiyetinden sen mi şüphe duymayı başlarsın ? başlada bitsin bütün bu zırvalarda. kal sağlıcakla.