Saygılar..

rahatınızı bozmak istemezdim..sıkıntıyla gizlenmiş ilişkilerimizi gülücükler ardına saklamak,sizleri de bu şekilde rahatsız etmek de istemezdim.halbuki benden uzakta bir yerlerde gerçek oldugunuzu,birilerinin yüzlerine basit ama yalandan uzak ifadelerle baktığınızı biliyorum.üzülmüyorum da.yok,üzülüyorum ama nedenini bilmiyorum.bunca yıl biribirimize katlandıgımız için herhalde..bırakması daha zor oldugu için katlanmayı tercih ediyoruz;bilinçli bir infaz bu oysa.sizin için daha da zor hatta..zaten ayrı mekanların,belki de ayrı tutkuların,geleceklerin insanları oldugumuz gerçeğini gözardı edip "nasılolsa bu birgün gidecek.." ümidiyle katlanma çabası gösteriyorsunuz,bu da bir başarı sizin için herhalde.."vay be," diyorsunuz evlere dağılırken.."bu günü de kurtardık,zaten bir bahane uydurup 1 ay daha görmem."ya da bu yaptığınız bazen içinize sinmeyip vicdanınızı ve beni rahatlatmak için birkaç gün daha üstüste beni görüp bu karmaşık ve garip kişiliğime katlanma zahmetinde bulunuyorsunuz..kutlanması gereken kişilersiniz aslında...ama bunu da yapamam.belki birkaç dakikalık sessizliklerde içimden geçer bu teşekkürler ama artık onu da duymak istemediğiniz için siz,kendi düşündükleriniz,birbirinize haykırdığınız asılsız yalnızlıklarınız sağır ettiği için birbirinizi...yine bir sonuca ulaşamıyoruz bu durumda ne yazıkki.neyse..zaten sadece burada size karşı bu kadar açık olabilirdim.beni dinlemediğiniz için nötrüm artık.benim dostlugum üzerine kurdugunuz bu yalan arkadaşlık için birşey söyleyemiyorum yine...saygılarımla..