hayat zor...pencerede oturan bir kız var burda..yalnız,yorgun ama uyuyamıyor.çünkü kafası dolu;tüm bu boşluğa rağmen dolu ve mutsuz,neden bilir misiniz..onlar yüzünden.kalbi deli gibi çarpar,umutları göklere yükselir ama kendi olamaz.camdan bakmak istemez oysa,kimse bilemez bunu.sınırlarını bilir ama sokak onu bekler,bunu hisseder bu kız.çünkü sokak yaşar,sokakta hayat vardır,hayallerindeki gibi olmasa da,onu mutsuz da etse,onu yıpratsa da,ister durur..ne yapsın ki başka.hayat işte camdan bakan kız için bu kadar zor henüz.isterdi ki daha fazla zorlasın onu,yorgun düşsün umutları yüzünden,ağlasın,hayal kırıklıkları yaşasın,üzülsün,bıksın hatta.ama daha değil.ilk önce dışarıdan bakmayı öğrenencek bu kız.doğru zamanı bekleyecek ve dışarıya çıkacak..başkalarından farklı bir geleceği olacak..aynı olmayacak..
aslında çok şey beklemek güzel ama burda oturmakla çürüyor muyuz yoksa?düşünen kafalar bir gün yapmaya da başlayacak ama ne zaman inşallah?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder