düşünün bir kere! naciye sahnede!

Alışkanlıkla doldurulmuş bir depodan gelen sızıntıların kalıntılarını yakacak bir tutam ateşten duyulan korku ve ölümsüzlüğün tiyatrosunda son perdeye gelinirken yine yaşam sarmallarının içinde sıkışıklık söz konusu.Hepimiz dibine kadar materyalin,çıkarın ve sapına kadar arzunun içine gömülüp kalmışız.Etten farklı bir şey olduğunu kendine kanıtlamaya çalışan bireyi,farkındalığının getirdiği görüşün kendi iç acizliğine giden patikaya çıkmasıyla geldiği tırto paradokstan kurtaracak mesihler ve kimyasallar sürüsünün fazlalığı insanda tiksinti yaratırken,"bizlik" ve "benlik" kalabalığı yüzünden yaşamaya ve tüketmeye endeksli mutualist milyonlarca egonun içinde sahneye fırlamakta olanlarla beraber yaşamayı seçeyazıyorum.