Yaz Yaz Yaz

Defterler dolusu hatıra kaplamış dört bir yanımı..
Merdivenden aşağa inip bakkala kadar giderken duyulan karın ağrısı
Otobüste insanlara sürtünmeden yürürken ve sürtünürken onları arzu veya şiddet nesnesi olarak görmediğimi belirten görünmez sinir baloncuğum,mahalledeki beyaz bereli insanların sayısındaki artış,soğuk havayı kafamdan silmenin küresel ısınmaya katkıları, bastığım her şeyin granodiyorit olduğu gerçeği....
Kendini ifade edebilme cesaretini gösterebilmek mi ödüllendirilir bu hayatta,yoksa insanların önüne koyduğun şeyin ne kadar değerli olup olmadığı mı ?Samimiyet bir ürün müdür? Ya da bilgi ?
Bu hayatta herşey çıkardır evet,çıkar,ama kenar mahalle nihilistliğiyle bu kafa anca radikal2 de yazar

Şöyle ki; Bir insan yazı yazar hep,şiir,günlük,ayrıntı insanı..... gün gelir azalır yazılar,gün gelir aydan aya,yıldan yıla,sonra bir de dönüp bakarsın sararmış yapraklara... geride kalan sadece kırık dökük bir hatıra ve sonsuzluğa yükselmek için zamana çakılan fiyakalı bir selam,,Turist Ömer selamı falan
Peki acı çeken bünye mi üretti bütün bu ruh çorbasını...
evet mi? evet,ne var mı?
HAYIR LAN

Beklenti sadece ve sadece kendimizle ilgili birşey olmalı...L'ego ma metiyeler düzeyim hemen:,ne güzel egosun sen,şişkin egom benim,hemen de şahlanırmış,hamucik,ymcik

Sinüsodial hayatta belkide doğru konumuna geçtik bütün benler olarak,ama bunu kendimize kabul ettirebilir miyiz? Doğru olan bu mu? Rahatlık bu mu? Turgut mu oldum? Başka bir şey belki...yinede önemi yok bu şehirli tiriviriliğin,yarınlar bu kadar yalanla dolu olunca,karışıklık sadece sempatik bir hata olarak kalacak sayfalarda,baytlarda